چند نکته از روحانی مجاهد مرحوم آیت‌الله خزعلی رحمت الله علیه
1) تفسیرآیه شریفه ی «ولاتَکُونُوا کَالَّذینَ نَسُوا اللهَ فَأَنساهُم أنفُسَهُم؛سوره مبارکه ی حشر آیه شریفه ی 19 »؛ فراموشی خود یعنی اینکه انسان نفهمد برای چه کمالی آمده است و خود را در دامن غرایز و خواسته‌های غرایز و غیره بیندازد و خیال کند که ترقی کرده است . اگر انسان ولو در منافع و مطالب دنیایی ترقی کرده باشد ولی خود را نشناخته باشد، این ضرر فوق‌العاده‌ای است. باید توجه داشت که انسان برای کمال لایتناهی خلق شده است، و لایتناهی خداست. بله، ممکن است فکر کنیم اگر ما دائم در بهشت باشیم، انواع لذت‌ها برای ما کهنه، تکراری و خسته‌کننده می‌شود، در حالی‌که در بهشت انسان با جلال و جمال خداوند زیارت دارد، و این جمال و جلال بی‌نهایت است و بهشتیان بی‌نهایت ترقی دارند. انسان هم برای این کمال بی‌نهایت خلق شده است، ارزش انسان هم به همین کمال بی‌نهایت است.
2) سفارش - دیگری- که دارم این است که ما دو مطهری داریم که باید به اینها توجه شود، اولی شهید مطهری هستند؛ که سخت مطالعه می‌کردند و کار می‌کردند. آنقدر در مورد مسائل اسلامی کار کردند، که وقتی کمونیست‌ها مطالب ایشان را می‌خواندند، می‌گفتند ایشان بهتر از ما کمونیست را فهمیده است و ما نفهمیدیم. در همان موقع در مورد حجاب و مقام زن کتاب نوشتند که در آن مورد هم اول شدند. مطهری دوم، آقای مصباح یزدی هستند. ایشان به مباحثی در انسان‌شناسی و جهان‌شناسی از قرآن و عترت دست یافته‌اند و مقام معظم رهبری احترام زیادی برای ایشان قائلند. لازم است افراد محقق به کتاب‌های این دو عالم بزرگ مراجعه کنند.
3) کار _ شما_ به عمل نیاز دارد؛ البته عمل صالح. خداوند متعال می‌فرماید: «وَالعَصر. إنَّ الإنسانَ لَفی خُسرٍ. إلا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ وَ تَواصَوا بِالحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبرِ». عمل صالح عمل انفرادی است، اما بعدش حق را بیان کردن است. حق بیان کردن هم زندان دارد، اعدام دارد و... بنابراین باید در این راه مقاومت داشته باشید.
منبع: پایگاه موسسه فرهنگی قرآن و عترت صابره(سلام الله علیها)
