...:: :: جهادگر :: ::...

دیدگاه های استاد پناهیان درباره ی توافق هسته ای:

دشمن از این مذاکرات، هدفی جز یورش و نابودی ما ندارد/ با توجه به تاریخ، بعد از هر توافقی باید آماده حضور در جبهه‌ها باشیم/ بعد از پذیرش قطعنامه، جنگ تمام نشد، بلکه دشمن به ما حمله کرد!/ اگر مجلس محکم عمل کند، یقیناً دشمن کوتاه خواهد آمد/ برخی خیال جام زهر دارند، ولی شرایط فرق کرده -قدرت نهفته در مردم بسته به اشاره رهبرست...

مشروح سخنرانی در:http://bayanmanavi.ir/post/2405

راه شکوفایی استعدادها:

توانایی‌های آدم بسیار زیادتر از آن است که فکر می‌کنیم، آدم‌ها از اکثر توانایی‌های خود بهره نمی‌برند و حتی با آن آشنا نمی‌شوند.راه شکوفایی تمام استعدادها و توانمندی‌ها، کنترل غرایز است.

منبع:http://bayanmanavi.ir

بسم الله الرحمن الرحیم

تحلیل بیانات امام خامنه ای مدظله العالی؛ حرم مطهر امام خمینی رضوان الله علیه 1394/ 1

  «...شاکله‌ی اصلی تفکّر امام(چیست؟)...»

«...امام را نباید به ‌عنوان صرفاً یک شخصیّت محترم تاریخی مورد توجّه قرار داد...»

«...امام البتّه یک فقیه بزرگ بود؛ هم یک فقیه برجسته و بزرگ بود، هم فیلسوف بود،  هم صاحب‌نظر در عرفان نظری بود، در این مسائل [و] بخشهای فنّی و علمی یک سرآمد به‌حساب می‌آمد؛ لکن شخصیّت برجسته‌ی امام به هیچ‌کدام از اینها وابسته نیست؛ بلکه شخصیّت اصلی امام در تحقّق مضمون آیه‌ی «وَ جاهِدوا فِی اللهِ حَقَّ جِهادِه»(سوره‌ی مبارکه حج، آیه‌ی شریفه ی 78) [بود]...»

آیه ی شریفه ی «وَ جاهِدوا فِی اللهِ حَقَّ جِهادِه...» حاوی دو مطلب است: 1. دعوت به جهاد در راه خداوند متعال (جاهِدوا) 2. دعوت به أدای کامل و شامل تکلیف(حق جهاد).اولاً مخاطب این آیه ی شریفه، امت اسلامی است و نه سایر ادیان؛ از این رو طبق منطوق کلام، خداوند متعال همه را به «جهاد فی الله» فرا خوانده است و طبق مفهوم کلام، شانه خالی کردن را جایز نمی داند. راهبردی که کشف، استخراج و بهره برداری از گنج درونی -روح- به آن وابسته است؛ (و مَن جاهَدَ فإنّما یُجهِدُ لِنَفسِه...؛ سوره ی مبارکه عنکبوت؛ آیه شریفه 6) و البته، شاعر هم پُر بیراه نمی گوید: «نا برده رنج، گنج کی میسر شود.» ثانیاً خداوند متعال، امت اسلامی را به ادای کامل و شامل تکلیف جهاد فرا میخواند. ادای حق جهاد را معمولاً در زیارات ائمه ی معصومین علیهم السلام به این بزرگواران نسبت می دهیم. اما نباید این شبهه پیش بیاید که سعه ی وجودی امت از ادای حق جهاد ناتوان است. چرا که  زیِّ امام کبیر انقلاب اسلامی، هم از جهت فلسفی این تکلیف را برای ما امکان پذیر میکند و هم از جهت شرعی واجب. اما در بین مأمومین معتقد به آرمان های انقلاب اسلامی- البته نگارنده خود را مبرا نمیداند- ادای حق جهاد مفهومی غریب دارد! چرا که مثلاً در تعارض آرمان های انقلاب اسلامی و منافع شخصی ، این منافع شخصی است که متقدم میشود!(بر خلاف:اَلنَّبِیُّ اَولی بِالمُؤمِنینَ مِن اَنفُسِهِم...سوره مبارکه احزاب؛آیه شریفه6 )  و یا همچنین مع الأسف مشاهده میشود که عرصه های بدون اولویت، کاذب، سراب گونه و ... مملو از خیل شبه عاشقان دلسوخته است! (مثل اوستا شدن در چاپ صرف مقالات علمی- پژوهشی با موضوعاتی منسوخ شده از جنس قرون وسطا در حوزه هائی همچون علوم قرآنی خودمان؛ یا اوستا شدن در کسب رتبه ی مسابقات به ظاهر قرآنی و هدف شدن حفظ قرآن برای قرائت بلبلی و نه با هدف انس و تدبر و سپس تولید علم قرآنی؛ یا اوستا شدن صرف در کسب نمره20 و رتبه عالی  و... درد زیاد است!)                      

باید بیدار شد؛ بقول شاعر«چشم ها را باید شست...»؛ باید بصیرت افزائی کنیم؛ باید برای خدا بپا خیزیم(أن تقوموا لله)؛ به حضرت عباس علیه السلام، این آیه شریفه؛«اِنَّ  اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم؛ سوره مبارکه رعد، آیه شریفه 11» دروغکی نیست...

 جهادگران محترم:

 بجهت تأخیر یک روزه؛ معذرت

*«...گاهی [این]تکبر در عرصه ی سیاست و رفتار کلان اجتماعی تجلی می کند، که نباید از آن غافل بود. ص 115 کتاب »

*«بعضی ها علاقمندند در مباحث وتحلیل های سیاسی از ادبیات اخلاقی استفاده نکنند، خصوصاً در بررسی انگیزه ی سیاستمداران، به انواع جاه طلبی ها و روحیه ی استکباری آنها کاری نداشته باشند. ص 117 کتاب»

*«... اگر دیدیم  کسی میل به کفار دارد واز مؤمنین  بیزار است، باید بدانیم که او از تکبر لبریز است، هر چند به روی خودش نیاورد و یا خودش هم نداند. ص79 کتاب »

*«... البته لازم نیست یک صاحب منصب برای تکبر کردن حتماً باد به غبغب بیندازد. کافی است نسنجیده تصمیم بگیرد... ص 73 کتاب»

*«... هرگاه استکبار جهانی به یار و طرفدار نیاز داشت،[شخص متکبر ] با آنها همکاری و از آنها هواداری می کند. ص 118 کتاب»

در وادی سیاست، با دو حوزه سروکار داریم؛ داخلی و خارجی.کنش و واکنش ما هم در این  دو حوزه، باید بر مدار مخصوصی بچرخد. در عرصه روابط خارجی؛ از اول انقلاب اسلامی خط نظام، در تقابل فکری با دول مستکبر ترسیم شده است. چرا که مستکبرین پوشالی، بنا را بر سلطه گری گذاشته اند و از قضا ائمه ی انقلابی ما با الهام از قرآن کریم نه سلطه گری را جایز می دانند ونه سلطه پذیری را... اما در عرصه داخلی؛ به علت برخی از حساسیت ها و ظرافت های کاری و همچنین به علت کم کاری علماء معتقد (با دایره ای فراگیر از اساتید و طلبه های حوزوی و دانشگاهی)، مبانی تقابل با مسؤول متکبر- قبل، حین و بعد مسؤولیت- نه تنها عملیاتی نشده، بلکه مع الأسف آنچنان که باید و شاید هم، تئوریزه نشده است!!! از این رو؛ بدون شک یکی از دلایلی که دولتی اسلامی به معنای أتم آن ( چه مجریه و چه مقننه) - در زمانه غیبت ولیِّ خدا - پس از انقلاب اسلامی در سال 57 و تشکیل نظام اسلامی تا زمانه کنونی، روی کار نیامده است؛ همین عدم تولید علم در عرصه ی اخلاق سیاسی است. نکته ای که اگر علماء ما (با همان دایره ی فراگیر)، به آن توجه نکنند و سرگرم تحقیق در حوزه های قرون وسطائی ای مثل برخی از موضوعات علوم قرآنی- که این روزها، مع الأسف نقل محافل حوزوی و دانشگاهیست - بشوند؛ به دست مبارک خودمان، انقلاب اسلامی را در پرتگاهی خطرناک به دست عده ای متکبر واگذار میکنیم، که از قضا با چاشنی مرض نفاق به دنبال دور زدن ولایت فقیه و قرب به مستکبرین اون ور آبی هستند.

... و چه تأمل بر انگیز است، عرصه ی کارزار ما؛ تقابل با مستکبر اون ور آبی و متکبر این ور آبی.